Aloys Boland

Met 'Schreiende engelen' wilde Aloys Boland de opgelopen trauma's uit zijn jonge jaren van zich af schrijven. De laatste jaren heeft hij zich talloze malen afgevraagd: zou er ooit een dag of nacht voorbijgaan zonder dat de herinneringen aan een drietal missiehuizen waarin hij ooit woonde in de periode1934-1943 weer voor zijn geest kwamen?
'Altijd heb ik er onvoldoende over kunnen praten, omdat het zulk een ongelofelijk verhaal is. Bovendien voelde ik mij bezwaard om mijn verhaal aan de grote klok te hangen; ik wilde geen wrok koesteren en ook niemand krenken.
De mensen die mij in een ver verleden zo beschadigd hebben zijn allang overleden. Ik heb indertijd wel een poosje getobd over de vergeving, maar als christen heb je geen keus. Jezus van Nazareth zei: 'Je moet zeven maal zeventig maal vergeven.'
Als ik in het begin van mijn religieuze leven een soortgelijk verhaal had gelezen, dan zou ik gezegd hebben: 'Dit kan en mag niet waar zijn.' Ik kan mij dan ook levendig voorstellen dat er nu lezers zijn die zich met verbijstering afvragen: 'Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Als christen hebben wij toch de opdracht om onze naasten onvoorwaardelijk lief te hebben?'